معرفی وبلاگ
شهید حسین معینی دایی عزیز من ... دوستت دارم
دسته
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 270211
تعداد نوشته ها : 397
تعداد نظرات : 11
Rss
طراح قالب
GraphistThem232

 روستای است در غرب سوسنگرد که در جریان هجوم دشمن،پس از 10 روز دفاع سرسختانه در تاریخ 24/7/59 اشغال شد.در طی عملیاتهایی شهید غیور اصلی و رزمندگان ستاد جنگ های نامنظم به فرماندهی شهید چمران تلاشهایی برای آزادی مناطق اشغال شده انجام دادند و سرانجام در تاریخ 27/6/60 در عملیاتی به نام آیت الله مدنی (اولین شهید محراب)،دهلاویه آزاد شد.در نزدیکی روستای دهلاویه یادمانی واقع شده است که محل شهادت دکتر مصطفی چمران (وزیر دفاع و نماینده مجلس ایران) به همراه تنی چند از همرزمانش می باشد.

خلوت دل

روستای دهلاویه در باختر سوسنگرد در کنار جاده بستان جای دارد،حکایت این روستای کوچک شنیدنی است.نیروهای عراقی از سه طرف به سمت شهر پیشروی میکردند،هیچ راهی برای نجات زخمی ها و تخلیه شهدا وجود نداشت ،مگراز طریق رودخانه که آن هم بلم نیاز داشت. در روند جنگ ایران و عراق و پس از پدافندی 10 روزه در 24 مهر59  عراق بر این روستا چیره شد و دهلاویه سقوط کرد.

شهید چمران دست به کار شد،به بچه ها تاکتیک های جدید نظامی یاد داد،از آن پس این منطقه صحنه نبرد ستاد جنگ های نامنظم بود.باران آتش بود. از گلوله خمپاره گرفته تا توپ و کاتیوشا.جنگ بود و دفاع از دهلاویه و سوسنگرد و تنها همین،ولی همین هم کم نبود.

این غیور مردان چنان مقاومتی از خود نشان دادند که عراقی ها با بی سیم گزارش داده بودند :"کار در دهلاویه گره خورده است".

منتظر دستور امام (ره) بودند که بالاخره در نیمه های شب 25 آبان  این دستور ابلاغ شد و صبح 26آبان نیروهای ایرانی با جدیت بیشتری عمل کردند،در جریان بازپس گیری دهلاویه دکتر چمران وزیر دفاع زخمی شد ،آمار شهدا هم بالا رفت. بچه های ستاد جنگ های نا منظم ،یک پل ابتکاری و چریکی روی کرخه ساختند تاراهی برای ورود به این شهر هموار کنند.سرانجام در خرداد سال 60 درگیری در دهلاویه بالا گرفت.نیروهای دو طرف آنقدر به هم نزدیک شده بودند که با نارنجک می جنگیدند.

مناجات شهید چمران با اعضا و جوارحش در این شرایط نوشته شده است: ای قلب من،این لحظات آخرین را تحمل کن....به شما قول میدهم که پس از چند لحظه همه شما در استراحتی عمیق و ابدی آرامش بیابید ....

سرانجام در 27 شهریور 60 ایران در عملیات آیت الله مدنی این منطقه را بازپس گرفت.دهلاویه برای همیشه آزاد شد،اما برای این آزادی اش تاوان بزرگی را داد تاوانی به قیمت خون پاکترین فرزندان این سرزمین،تاوانی به بزرگی خون شهید چمران و دوستش سرگرد احمد مقدم.چمران و یارانش همان جا از قید زمان و مکان رها شدند و به یاران شهیدشان پیوستند.


دسته ها : مناطق جنگی
سه شنبه 9 6 1389 12:4
X